Op 17 maart 2020 zette ik mijn gedachten over Corona op papier. Ik postte het op facebook en dat maakte veel emoties los. Mijn verhaal werd massaal gedeeld. Hoe cru het ook klinkt; ik ging viraal.
Sindsdien heb ik het onderwerp bewust gemeden. Er wordt al genoeg over gesproken vind ik.
Maar vandaag is het Mental Health Day.
Een dag die in het leven is geroepen om mensen ervan bewust te maken dat het hebben van mentale klachten net zo gewoon is als het hebben van fysieke klachten. En dat hulp vragen bij mentale klachten heel normaal zou moeten zijn.
Helaas is dat voor veel mensen niet zo. Er rust nog steeds een taboe op psychische problemen. Mensen blijven er veel te lang mee doorlopen. Ze denken dat een gesprek met familie of vrienden wel voldoende inzicht zal geven.
Of dat ze er zelf wel uit kunnen komen door wat zelfhulpboeken te lezen.
Soms is dat ook zo. Maar vaak niet.
Bij een verkoudheid weet oma wel hoe je je snel weer beter voelt. Maar als je been is gebroken dan denk je er niet over om hulp te vragen aan een vriend. Dan ga je naar het ziekenhuis.
Ik weet dat heel veel mensen worstelen op dit moment. Dat Corona ze op heel veel manieren raakt.
De crisis, het virus en alles dat daarmee samenhangt werkt als een soort vergrootglas.
We worden geconfronteerd met bepaalde thema’s waar we voorheen gemakkelijker van weg konden lopen.
Thema’s als:
Angst.
Wat doe je als je van nature veel piekert, twijfelt en angstig bent?
Hoe ga je nu om met al die media kanalen die de hele dag informatie over Corona verspreiden?
Zuig je alles op als een spons waardoor je ’s nachts wakker ligt of sluit je je ervan af? Heb je nog hoop en durf je te vertrouwen in de toekomst? Zie je de lichtpuntjes of alleen de beren?
Relaties.
Komen er bepaalde zwakke plekken aan het licht nu je veel meer tijd doorbrengt met je huisgenoten omdat je thuis werkt? Dreig je mensen te verliezen nu je afstand moet houden en ze minder ziet? Op welke mensen kun je rekenen als je ze nodig hebt en op welke niet? Durf je los te laten of houd je krampachtig vast en wat zegt dat over jou? Wat zijn jouw behoeftes als het gaat om relaties?
Werk.
Hoe ga je om met veranderingen op je werk? Pas je je gemakkelijk aan of zorgt het voor wrijving? Heb je voldoende discipline om thuis te werken? Hoe ga je om met de nieuwe regels? Hoe communiceer je met collega’s? Vind je je werk nog leuk of zie je nu in dat het al veel langer niet meer bij je paste?
Verlies.
We worden veel meer geconfronteerd met de dood. Met die van onszelf, maar ook die van onze naasten. Ben je bang voor de dood? Hoe troost je iemand als je niet mag knuffelen? Hoe neem je afscheid van iemand als je niet bij de crematie kunt zijn? Wat doet het met je als je niet aan een sterfbed mag staan?
Je zou kunnen zeggen dat Corona extra druk op de ketel zet. Al deze thema’s en hoe je ermee omgaat kunnen zorgen voor chronische stress, oververmoeidheid, angst en sombere gedachten.
Maar ook lichamelijk klachten zijn vaak symptomen van psychisch lijden.
Je kunt dan denken aan:
Als je al lang niet lekker in je vel zit, je jezelf herkent in mijn verhaal... wacht dan niet langer met hulp zoeken.
Als coach kan ik je helpen om weer rust en balans te vinden. Om positiever in het leven te staan, je eigen valkuilen te herkennen en de regie over je leven weer in handen te nemen.
Veranderen is mogelijk. De keuze is aan jou.
Liefs,
Margo